Als je als (verander)manager nieuw binnenkomt, heb je al gauw de neiging om jouw ervaring op een organisatie te leggen en te vertellen ‘hoe het moet’. Met als groot risico dat in een zee van informatie en emotie jouw inzicht en informatie onvoldoende wordt opgepikt, eerder weerstand oproept. Het is beter om bij binnenkomst te focussen op ruimte scheppen, zodat jouw visie en boodschap wél constructief ontvangen wordt.

‘Kill your darlings’ is een stelregel geformuleerd door William Faulkner; een advies aan scenaristen, schrijvers, redacteurs, eigenlijk iedereen die bezig is met het vertellen van een verhaal. Het principe komt neer op het schrappen van tekst – vaak de onderdelen waar de schrijver juist tevreden mee is. Volgens Faulkner zien schrijvers vaak niet hoe het verhaal als geheel versterkt of verzwakt wordt en kijken ze veel gefragmenteerder naar bijvoorbeeld mooie alliteraties of beeldspraak.

Als verandermanager vertel je ook een verhaal. In veel gevallen een nieuw verhaal, omdat het oude niet meer voldoet. In zekere zin voeg je in een verandercontext een nieuw hoofdstuk toe aan de bedrijfsvoering. Eerst deden we het zo, maar nu gaan we het zó doen. Faulkner’s ‘kill your darlings’ is ook op ons vak van toepassing.

Veranderen is schrappen
Als ik binnenkom in een organisatie, breng ik al in een vroeg stadium naar boven waar mensen last van hebben in hun werk, wat hun in de weg staat. Dit zijn vaak onnodige procedures, rapportages, overlegstructuren en bazen die bazen. Maar ook dat ze bij zichzelf ervaren met ‘de rem’ erop te werken, informatie te missen, beperkende vrijheden te hebben voor invulling van hun werk. Drempels en blokkades waardoor ze niet optimaal presteren.

Soms is het verandertraject al too much, zijn mensen al ‘over de kook’, overprikkeld, en gaat nieuwe informatie ze niet bewegen tot verandering. Zelfs niet als die informatie rationeel gezien hun werk en leven makkelijker en beter maakt. Juist in die gevallen werkt het beter om eerst weg te halen, om daarna toe te voegen. Of zoals Jos Burgers het zegt: ‘stop met stapelen; blik eruit, blik erin’!

Ruimte maken
Door ruimte te maken, kun je als verandermanager zorgen dat mensen je veranderverhaal en benadering beter vatten. Als je vooral toevoegt en opstapelt (facts&figures, acties, overleggen), zorg je eerder voor werkdruk en stress, en, vast en zeker onbedoeld, voor contra-productieve resultaten. Probeer het thuis maar eens met een flinke stapel boeken, of door te jongleren met zoveel mogelijk ballen. Misschien kom je een eind, maar de stapel staat steviger met minder boeken, en jongleren gaat vloeiender als je niet zoveel ballen in de lucht hoeft te houden.

Wat ga je morgen niet meer doen?
Een onderschat aspect in verandering is werk maken van ‘schrappen’: wat ga je morgen niet (meer) doen. Zowel in wat je zelf toe wilt voegen, als in wat er al is. Meerwaarde leveren wordt vrijwel altijd vertaald in ‘meer erbij doen’. Terwijl het effectiever is als je mensen-in-verandering meer adem- en bewegingsruimte geeft. Dan worden ze actiever, creatiever en bereidwilliger, en gaan zo makkelijker mee in de verandering die je voor ogen hebt.

Met interesse mijn blog gelezen en wil je met mij linken? Graag!

Mijn eerdere blogs kun je hier lezen.

Frank Verberne werkt als interim-/projectmanager en helpt organisaties sneller en resultaatgericht te veranderen. Dit doet hij met behulp van zijn Veranderkompas, een praktische manier om verandering binnen een bedrijf in gang te zetten én te houden. Frank organiseert Veranderbootcamps en geeft regelmatig presentaties. Zijn favoriete onderwerp is de ‘Human Side of Change’. Tevens is hij een veelgevraagde dagvoorzitter en  moderator van de RUMBOLD community ‘LEADING CHANGE’. 

Je kunt hem vinden op Linkedin of mailen via frank.verberne@invorm.biz